Gözleriniz dünyaya açılan penceredir....
Gözleriniz olmadan, sabah gün doğuşunu, akşam gün batımını ya da ailenizin ve arkadaşlarınızın mutlu yüzlerini göremezdiniz. Yani, gözleriniz hayatınızın önemli bir parçasıdır. Ancak, gözleriniz herşeyi tam olarak nasıl görüyor, buna bakalım.
Gözleriniz yaklaşık olarak çapı 2,5 cm olan yüzbinlerce canlı hücreden oluşur. Gözleri, kafatası kemikler ve yağ bezeleri korur. Gözler, pek çok bölümden meydana gelir: kornea, gözbebeği, iris, mercek, göz akı ve retina. Bu bölümler birlikte bir imgeyi yakalayıp optik sinir yoluyla beyne göndermek için çalışırlar.
Aşağıdaki görselden bu bölümleri görebilirsiniz.
Kornea gözün ön kısmıdır ve şeffaf hücrelerden oluşur. Işığın girmesini sağlayan bir pencere görevi görür.
Gözbebeği, irisin ortasındaki karanlık deliktir. Gözbebeği, iris genişledikçe ya da kısıldıkça büyür veya küçülür.
Iris korneanın hemen arkasındadır. Korneadan geçen ışık miktarını denetlemekle görevli renk kaslarının oluşturduğu ince dairesel bir yapıdır. İrisin rengi göze rengini verir.
Mercek hemen irisin arkasında yer alır. Şeffaf bir hücre yapısındadır, kauçuk yoğunluğundadır ve kornea ile beraber ışığın retinaya odaklanmasına yardım eder. Mercek, minik kirpiksi kasların çalışmasıyla şekil değiştirir. Bu da gözün odak uzaklığını değiştirir ve farklı mesafelerdeki nesnelere odaklanmayı mümkün kılar.
Gözakı opaktır; kolajen ve elastik lifler içerir. Gözün koruyucu dış tabakası kabul edilir.
Retina, gözün iç yüzeyini çevreleyen ışığa duyarlı bir doku tabakasıdır. Korneadan yansıyan ışık ve lens retinada bir imge oluşturur. Işık retinaya çarptığında, sinir dürtüleri oluşturan kimyasal ve elektriksel mesajlar yollar. Bu sinir dürtüleri, gözün arkasındaki optik sinir dokuları aracılığıyla beynin çeşitli görsel merkezlerine gönderilir.
Optik Sinir, gözün arkasında yer alır. Elektriksel dürtüleri retinadan beyne gönderir. Nihai olarak da, beynimize neye baktığımızı söyler.
Gözküresinin dışında bulunan kaslar göz yuvarlarını çevreler. Gözleri hareket ettirmekle görevlidirler, bu sayede her iki göz de aynı nesneye aynı anda bakabilir.
Gözünüzün gördüğü nesnenin aslında ters durduğunu biliyor muydunuz?
Bu doğru. Dışardaki bir nesneye baktığımızda, ışık o nesneden yansır ve göze girer. Göze girdikten sonra, değişir ve çarpıklaşır. Retina, nesnenin odaklanmış ancak ters çevrilmiş bir imgesini oluşturur. Sonra bu, optik sinir yoluyla beyne gönderilir. Beyin imgeyi alınca, onu tekrar doğru yöne çevirir ve üç boyutlu yapar. Beynimiz çok güçlüdür.